I znów to zastanawiam się, czemu sądzisz, że słabo piszesz. Co jak co, ale jeżeli chodzi o stricte umiejętności pisarskie, to śmiem twierdzić, że masz na wysokim poziomie. Ale do rzeczy...
Na plus zaliczam pomysł, bo w końcu kto może lepiej stawić czoła tym "dobrym", jak nie ktoś, kto sam nim kiedyś był? Kreacja Złego Lorda również mi się podobała, ewidentnie różnił się od swoich poprzedników, prawdopodobnie od następców również. Na plus wypadł też "przydupas" naszego Lorda, który jak się okazuje ma znacznie większy wkład w tą historię, niż mogłoby się to wydawać na początku.
Sam sposób przedstawienia historii, czyli swego rodzaju "skakanie po scenach" uważam, że sprawdziło się tutaj dobrze, ponieważ unika się dzięki temu dłużyzn. Ktoś może uznać, że jest to pójście na latwiznę, ale skoro zdało egzamin, to czemu by nie?
Co do zakończenia, mam mieszane uczucia. Z jednej strony faktycznie ładnie wpasowuje się w całą historię, jednak czysto subiektywnie rzecz biorąc - niezupełnie mnie usatysfakcjonowało. Niestety nie jestem w stanie teraz "na poczekaniu" wymyślić jakiegoś lepszego rozwiązania.
No i ostatnie, w moim odczuciu było całkiem sporo kwesti narratora, które sprawiały wrażenie aż zbyt wyrafinowanych językowo. Balansowało to raz na progu komedii, a raz poważnej opowieści. Rozumiem jednak, że to po prostu taki styl pisania - ja zwyczajnie wolę bardziej "prosty" język.
Ocena? Jak najbardziej jest to dobre opowiadanie, warte przeczytania.
Na plus zaliczam pomysł, bo w końcu kto może lepiej stawić czoła tym "dobrym", jak nie ktoś, kto sam nim kiedyś był? Kreacja Złego Lorda również mi się podobała, ewidentnie różnił się od swoich poprzedników, prawdopodobnie od następców również. Na plus wypadł też "przydupas" naszego Lorda, który jak się okazuje ma znacznie większy wkład w tą historię, niż mogłoby się to wydawać na początku.
Sam sposób przedstawienia historii, czyli swego rodzaju "skakanie po scenach" uważam, że sprawdziło się tutaj dobrze, ponieważ unika się dzięki temu dłużyzn. Ktoś może uznać, że jest to pójście na latwiznę, ale skoro zdało egzamin, to czemu by nie?
Co do zakończenia, mam mieszane uczucia. Z jednej strony faktycznie ładnie wpasowuje się w całą historię, jednak czysto subiektywnie rzecz biorąc - niezupełnie mnie usatysfakcjonowało. Niestety nie jestem w stanie teraz "na poczekaniu" wymyślić jakiegoś lepszego rozwiązania.
No i ostatnie, w moim odczuciu było całkiem sporo kwesti narratora, które sprawiały wrażenie aż zbyt wyrafinowanych językowo. Balansowało to raz na progu komedii, a raz poważnej opowieści. Rozumiem jednak, że to po prostu taki styl pisania - ja zwyczajnie wolę bardziej "prosty" język.
Ocena? Jak najbardziej jest to dobre opowiadanie, warte przeczytania.
"I love it when a plan comes together"