16-11-2015, 23:01
@Vanadiss
Obiecałem napisać posta, to napiszę, chociaż pewnie będę kopiuj-wklejką szprota. Graj muzyko!
To, co właśnie robię, to próba spełnienia wszystkich pomysłów, planów czy marzeń, które zaczęły się naradzać w 2011 i były wiecznie rozwijane po dziś dzień.
Główne pytanie - ROZWIJANE, czy po prostu obudowane chorą ilością niepasujących pomysłów?
To oczywiście pytanie retoryczne, bo dalsza część... opisu? Słowotoku? Daje nam oczywistą odpowiedź na to pytanie :>.
Problemem twojego świata są dwie rzeczy:
-> Zbudowanie świata wokół postaci i pojedynczej fabuły
To nigdy nie kończy się dobrze, ponieważ pojedyncza postać rzadko kiedy jest dobrym motorem napędowym dla całego uniwersum, ZWŁASZCZA gdy jest personifikacją autora. Między innymi przez to fanfiki w których autor trafia do equestrii są tak c*owe. Oczywiście, są wyjątki - jeśli jesteś dobrym bajarzem, możesz zrobić doskonałe uniwersum opierając się na schemacie "bohater ucieka przed jednym niebezpieczeństwem do drugiego" (Terry Prachett), ale nawet wtedy musisz mieć wizję ŚWIATA który tworzysz, bo inaczej wyjdzie ci kupka niepowiązanych z sobą, durnych, nietrzymających się kupy rzeczy (Kryształy Czasu pozdrawiają, piękny przykład tego co się staje, kiedy nie masz wizji i odwagi do amputacji niepotrzebnych pomysłów). Innym dobrym pomysłem na okręcenie świata wokół postaci to świat, który dostosowuje się do bohatera (na przykład: bohater to nieudacznik i idiota, ale świat dostosowuje się tak, żeby zawsze wyszło na jego - świetny motyw na komedię).
Ależ Pierwszy Sekretarzu! Dlaczego zbudowanie świata wokół wymyślonej przez siebie fabuły to zły pomysł, zapytacie.
Otóż drodzy towarzysze, odpowiem! Zbudowanie świata wokół fabuły sprawi, że będzie on płaski i na tej fabule się skończy, to raz. Dwa: planując okręcić świat wokół jednej fabuły czy postaci, spłycamy go, odbieramy mu głębię, sprawiamy, że jest praktycznie rzecz biorąc jednorazówką, do tego odcinamy się od dużego źródła naprawdę dobrych pomysłów.
W skrócie - od ogółu do szczegółu.
Rysując, zaczynasz od kresek pomocniczych i kształtów, a dopiero później to poprawiasz. Możesz siedzieć godzinę nad pięknym, wymuskanym oczkiem, ale później będziesz płakał, bo narysujesz je w złym miejscu, albo będzie za duże.
I powodzenia bez tego z kompozycją, frajerze.
Z światotworzeniem jest podobnie.
Zaczynasz od nakreślenia funamentów i jak masz założenia, to zaczynasz bawić się w detale. Gdy masz detale, to zaczynasz bawić się w historię, fabułę, postacie i wszystko - uwierz mi, to będzie przychodzić dosłownie samo, a umieszczenie ich w działającym, nie przytłaczającym swoim gigantyzmem świecie będzie dobrym ruchem.
W tym momencie skupiasz się nie na dopicowaniu pomysłu, tylko na dodaniu kolejne rasy jaszczurosmoków, elfów z rogami czy ORYGINALNEJ NAZWY DLA ELFÓW (przypomnij sobie jak nowy Warhammer Fantasy jest wyśmiewany za nazwy).
Druga wada - zrzynasz i nawet nie mów, że prawie nie.
Mutacje i Magia - wiedźmin
Multikulti - wiedźmin (zwłaszcza w grach)
Klisza z złym władcą z nowej dynastii który coś knuje\jest niekompetentny i trzeba go obalić, zanim ta żydomasońska marionetka coś zrobi - wykorzystywana tyle razy, że szkoda się nad tym rozwodzić.
Spróbuj mnie przekonać, że to nie jest fabuła kolejnej książki o generycznym high fantasy o której zapomnę tuż po przeczytaniu. NO DALEJ XD
Tak na szybko i na krótko, nad poszczególnymi częściami nie będę się rozwodził, bo to nie ma sensu. Szprot to zrobił przede mną.
Obiecałem napisać posta, to napiszę, chociaż pewnie będę kopiuj-wklejką szprota. Graj muzyko!
To, co właśnie robię, to próba spełnienia wszystkich pomysłów, planów czy marzeń, które zaczęły się naradzać w 2011 i były wiecznie rozwijane po dziś dzień.
Główne pytanie - ROZWIJANE, czy po prostu obudowane chorą ilością niepasujących pomysłów?
To oczywiście pytanie retoryczne, bo dalsza część... opisu? Słowotoku? Daje nam oczywistą odpowiedź na to pytanie :>.
Problemem twojego świata są dwie rzeczy:
-> Zbudowanie świata wokół postaci i pojedynczej fabuły
To nigdy nie kończy się dobrze, ponieważ pojedyncza postać rzadko kiedy jest dobrym motorem napędowym dla całego uniwersum, ZWŁASZCZA gdy jest personifikacją autora. Między innymi przez to fanfiki w których autor trafia do equestrii są tak c*owe. Oczywiście, są wyjątki - jeśli jesteś dobrym bajarzem, możesz zrobić doskonałe uniwersum opierając się na schemacie "bohater ucieka przed jednym niebezpieczeństwem do drugiego" (Terry Prachett), ale nawet wtedy musisz mieć wizję ŚWIATA który tworzysz, bo inaczej wyjdzie ci kupka niepowiązanych z sobą, durnych, nietrzymających się kupy rzeczy (Kryształy Czasu pozdrawiają, piękny przykład tego co się staje, kiedy nie masz wizji i odwagi do amputacji niepotrzebnych pomysłów). Innym dobrym pomysłem na okręcenie świata wokół postaci to świat, który dostosowuje się do bohatera (na przykład: bohater to nieudacznik i idiota, ale świat dostosowuje się tak, żeby zawsze wyszło na jego - świetny motyw na komedię).
Ależ Pierwszy Sekretarzu! Dlaczego zbudowanie świata wokół wymyślonej przez siebie fabuły to zły pomysł, zapytacie.
Otóż drodzy towarzysze, odpowiem! Zbudowanie świata wokół fabuły sprawi, że będzie on płaski i na tej fabule się skończy, to raz. Dwa: planując okręcić świat wokół jednej fabuły czy postaci, spłycamy go, odbieramy mu głębię, sprawiamy, że jest praktycznie rzecz biorąc jednorazówką, do tego odcinamy się od dużego źródła naprawdę dobrych pomysłów.
W skrócie - od ogółu do szczegółu.
Rysując, zaczynasz od kresek pomocniczych i kształtów, a dopiero później to poprawiasz. Możesz siedzieć godzinę nad pięknym, wymuskanym oczkiem, ale później będziesz płakał, bo narysujesz je w złym miejscu, albo będzie za duże.
I powodzenia bez tego z kompozycją, frajerze.
Z światotworzeniem jest podobnie.
Zaczynasz od nakreślenia funamentów i jak masz założenia, to zaczynasz bawić się w detale. Gdy masz detale, to zaczynasz bawić się w historię, fabułę, postacie i wszystko - uwierz mi, to będzie przychodzić dosłownie samo, a umieszczenie ich w działającym, nie przytłaczającym swoim gigantyzmem świecie będzie dobrym ruchem.
W tym momencie skupiasz się nie na dopicowaniu pomysłu, tylko na dodaniu kolejne rasy jaszczurosmoków, elfów z rogami czy ORYGINALNEJ NAZWY DLA ELFÓW (przypomnij sobie jak nowy Warhammer Fantasy jest wyśmiewany za nazwy).
Druga wada - zrzynasz i nawet nie mów, że prawie nie.
Mutacje i Magia - wiedźmin
Multikulti - wiedźmin (zwłaszcza w grach)
Klisza z złym władcą z nowej dynastii który coś knuje\jest niekompetentny i trzeba go obalić, zanim ta żydomasońska marionetka coś zrobi - wykorzystywana tyle razy, że szkoda się nad tym rozwodzić.
Spróbuj mnie przekonać, że to nie jest fabuła kolejnej książki o generycznym high fantasy o której zapomnę tuż po przeczytaniu. NO DALEJ XD
Tak na szybko i na krótko, nad poszczególnymi częściami nie będę się rozwodził, bo to nie ma sensu. Szprot to zrobił przede mną.