27-08-2017, 18:00
Słodki Jahwe, ależ ja byłem naiwny ten rok temu.
Nie cierpię rapu. Nienawidzę. Amerykański jest oczywiście czarny, to znaczy od czarnych i dla czarnych. Ja nie wiem, ja nie rozumiem, jak będąc białym można słuchać tego murzyńskiego pierdolenia o rasie, tego wywyższania się i muh dik. Nawet doceniani artyści, którzy niby są poziomy wyżej - West, Lamar - często o takich rzeczach piszą. Trap też ssie, bo nikomu się nie chce robić bitów przez dłużej niż kilka godzin i brzmią tak prostacko. A jakieś eksperymenty jak emo rapy, punk rapy... no bądźmy poważni, nikt kto skończył 15 lat tego nie kupi.
Ale polski rap potrafi być nawet gorszy. Kopiowanie trendów sprzed lat, chujowe, podkreślam chujowe bity, marne próby z trapem, SKRRRR SKRRRR, "zabawa muzyką" kurwa jego mać, hajs kurwy alko, czasem jakieś bify dla rozgłosu. Fanbejs kurwa dzieci z wodogłowiem.
Ci niby bardziej ambitni nie lepsi, Taco hipster pierdolony. Żadnego flow, bity czasem ujdą, czasem ssą, zależy w jakim nastroju jest fagas, który mu te nuty skleja, "nie lubię rapu, ale Taco jest fajny", całą ściana budynku zajebana reklamą jego marnego albumiku. Prawie 30 lat (jak sam mówi), a maniera jak studencik śmieszek podrywacz, no kurwaaaaaaaaaaaaaa
Żałuję miejsca na dysku, na który pobrałem ten album, żałuję jego kupna, wyrzuciłbym go, ale boję się, że sąsiedzi zobaczą i potem będą myśleli, że jestem fanem polskiego rapu (czy tam hip-hopu, jeden pies).
A każdego, kto na takie wpisy odpowiada nieśmiertelnym powiedzeniem "o gustach się nie dyskutuje" zapierdoliłbym jak psa, którym pewnie jest, śmieć polski bez słuchu tfu
![[+]](/images/collapse_collapsed.png "[+]")
Spoiler![[Obrazek: c0Rfo2l.png?1]](http://i.imgur.com/c0Rfo2l.png?1)
Nie cierpię rapu. Nienawidzę. Amerykański jest oczywiście czarny, to znaczy od czarnych i dla czarnych. Ja nie wiem, ja nie rozumiem, jak będąc białym można słuchać tego murzyńskiego pierdolenia o rasie, tego wywyższania się i muh dik. Nawet doceniani artyści, którzy niby są poziomy wyżej - West, Lamar - często o takich rzeczach piszą. Trap też ssie, bo nikomu się nie chce robić bitów przez dłużej niż kilka godzin i brzmią tak prostacko. A jakieś eksperymenty jak emo rapy, punk rapy... no bądźmy poważni, nikt kto skończył 15 lat tego nie kupi.
Ale polski rap potrafi być nawet gorszy. Kopiowanie trendów sprzed lat, chujowe, podkreślam chujowe bity, marne próby z trapem, SKRRRR SKRRRR, "zabawa muzyką" kurwa jego mać, hajs kurwy alko, czasem jakieś bify dla rozgłosu. Fanbejs kurwa dzieci z wodogłowiem.
Ci niby bardziej ambitni nie lepsi, Taco hipster pierdolony. Żadnego flow, bity czasem ujdą, czasem ssą, zależy w jakim nastroju jest fagas, który mu te nuty skleja, "nie lubię rapu, ale Taco jest fajny", całą ściana budynku zajebana reklamą jego marnego albumiku. Prawie 30 lat (jak sam mówi), a maniera jak studencik śmieszek podrywacz, no kurwaaaaaaaaaaaaaa
Żałuję miejsca na dysku, na który pobrałem ten album, żałuję jego kupna, wyrzuciłbym go, ale boję się, że sąsiedzi zobaczą i potem będą myśleli, że jestem fanem polskiego rapu (czy tam hip-hopu, jeden pies).
A każdego, kto na takie wpisy odpowiada nieśmiertelnym powiedzeniem "o gustach się nie dyskutuje" zapierdoliłbym jak psa, którym pewnie jest, śmieć polski bez słuchu tfu