Darkest Hour Włochy AAR

[Kamil-Maciej]

Odcinek 1

W związku z tym, iż w ostatnim okresie odniesiono wiele wielkich zwycięstw, jedyną zmianą jaka dokonała się w rządzie Włoch jest zmniejszenie ilości urlopów dla pracowników fabryk. Włosi zareagowali na to wybuchem euforii – na murach pojawiło się wiele napisów, których autorzy zwracali się do Duce, a jeszcze większa ilośc młodych ludzi udawała się na wycieczki do lasów.

W skutek euforii Włochów zaginęło wiele rzeczy. Szczęśliwie, niestrudzeni włoscy badacze rozpoczęli przeszukiwanie starożytnych ruin majac nadzieje na znalezienie zaginionych technologii z lat 1940 i 1942.

Włoska armia była bardzo znaczącą i mającą gigantyczny wpływ na sytuację siłą – liczyła aż trzy dywizje, z czego jedna – złożona z marines – znajdowała się na froncie. Piechota morska była bez wątpienia bardzo skuteczna w trakcie walki w górach zwłaszcza, jeśli chodzi o walkę z wrogami takimi jak trawa, czy zimna woda. Aby pomóc w jeszcze lepszym zwalczaniu owych przeciwników do Livorno wysłano dywizję górską. Milicja, złożona z najlepiej wyszkolonych i uzbrojonych żołnierzy świata została w Wenecji, aby ochraniać ją przed stadami wrogich gołębi bombardujących miasto.

Gospodarka miała się świetnie. Wydobycie wszystkich surowców – a zwłaszcza ropy naftowej – wzrastało. Nie było również żadnego problemu z ochotnikami – starczyło ich na wyszkolenie jednej, elitarnej dywizji górskiej, która pozwoli na dobicie przegrywających aliantów.

Dwudziestego trzeciego czerwca do Włoch dotarła pomoc z bogatej Rumunii. Włosi dowiedzieli się, jak wydobywać ropę naftową w efektywny sposób, co pozytywnie wpłynęło na bardzo dobrze rozwinięty przemysł paliwowy.



Ósmego lipca Niemcy odnieśli wielkie zwycięstwo w Perugii. Żołnierze Duce nie mogli wziać w niej udziału, gdyż musieli bronić swoich pozycji przed bombardowaniami chemiczno-biologicznymi prowadzonymi przez stada wrogich ptaków.

Szesnastego szczęśliwi i zmotywowani do walki żołnierze z nowej włoskiej dywizji piechoty górskiej udali się do Parmy, gdzie szykowali się do walki.


Dwudziestego niemieccy archeolodzy odnaleźli w laboratoriach berlińskich naukowców sekretne plany bronii, które z pewnością umożliwią odnoszenie dalszych wielkich zwycięstw.



Efekty były widoczne już dwa dni później: włoscy i niemieccy żołnierze odnieśli gigantyczne zwycięstwo w Florencji. Co prawda z niewyjaśnionego powodu wycofali się, jednakże w skutek tego powstał przyczółek w Livorno, który idealnie nadawał się do dalszej ofensywy i ostatecznego zniszczenia spanikowanych oddziałów brytyjskich.



Dwudziestego czwartego do Włoch, dotarły plany z Japonii. Nie bardzo wiadomo, jak Japończycy przylecieli do Europy bez międzylądowań, ani w jaki sposób zachowali zapomnianą wiedzę, jednakże tym nie wolno się przejmować – ważniejsze jest to, iż jej przekazanie przybliża tylko nadchodzące zwycięstwo wojsk osi.



Dwudziestego szóstego wojska wroga na Półwyspie Apenińskim były kompletnie rozbite – spanikowane oddziały wycofały się do Genui i Boloni, a niemieckie przyczółki w Ankonie i Livorno idealnie nadawały się do dokończenia dzieła.



Dwa dni później wrogowie zostali zaskoczeni przez silny opór, jaki stawiły im dwie dywizje włoskie. Białe flagi i podniesione ręce były tak skuteczną boronią, że ze śmiechu padło aż dwóch wrogów.



Trzydziestego taktykę tą próbowała powtórzyć nowa dywizja górska. Niestety, ze względu na niekompetencję dowódców żołnierzom zamiast białych flag wydano karabiny, jednakże pomimo tego walki zakończyły sie kolejnym wspaniałym zwycięstwem.







Na początku sierpnia Niemcy niewątpliwie zwyciężali na wszystkich frontach. Od Francji, gdzie armie Hitlera specjalnie wpuszczały wroga w głąb lądu, przez Norwegię, aż po wschód, odnoszono same zwycięstwa.