Niegasnące Słońce La Platy - AAR

[Kamil-Maciej]

Niegasnące Słońca La Platy – AAR
Odcinek 14

Przemówienie Niegasnącego Słońca La Platy, Augustina P. Justo:

"Dzisiaj, osiemnastego marca nasi dzielni policjanci złapali ludzi odpowiedzialnych za zamachy z 12 stycznia. Za zdradę i morderstwo zostali oni skazani na powieszenie. W ich kryjówce ukryto również dokumenty z których wynika, iż zamach na mnie, w skutek którego bohaterską śmierć poniósł niezastąpiony Manuel A. Rodriguez z samego początku poprzedniego roku nie jest winą samotnego szaleńca, lecz szajki sponsorowanej przez wroga numer 1 – Brazylię.".[/align]

Dwudziestego piątego prezydent USA ogłosił, iż w związku z trwającą wojną domową i utratą Kanału Panamskiego Ameryka nie ma ani środków, ani celów w utrzymaniu doktryny Monroe'a. Polegała ona na tym, iż Amerykanie nie ingerowali w sprawy Europy i jej kolonii w zamian oczekując zaprzestania kolonizacji obu Ameryk i starając się zdobyć jak największe wpływy na owym terenie. Dla La Platy było to czymś świetnym – wycofanie się Stanów z kontynentu dało jej przywódcy większe pole manewru, co ten wkrótce miał wykorzystać.

Wieści za świata

Manifest założycieli Republiki Czech z drugiego marca:

Czesi![/align]

"Rozkład Imperium Habsburgów wykorzystaliśmy w pełni. Nie tylko zrzuciliśmy hańbę zależności od Wiednia i dokonaliśmy tego pokojowo, ale również doprowadziliśmy do abdykacji księcia, który przez tyle lat był marionetką Austrii! Teraz przed naszym państwem otwiera się perspektywa dobrobytu i pokoju, ale aby do niej dojść, pracować muszą wszyscy. Pomożecie?".W tym samym dniu niezależna od niedawna Bośnia została zaatakowana przez Serbię, która swój najazd argumentowała wyzyskiem robotników serbskich i chorwackich. Robotnicy serbscy przyjęli to z wielkim entuzjazmem, Chorwaci byli neutralnie nastawieni do obu stron, a bośniaccy imamowie ogłosili dżihad przeciwko niewiernym. Wojna ta spotkała się z bardzo małym odzewem, gdyż uznano ją za część austro-węgierskiej wojny domowej.

Trzeciego marca papież nałożył ekskomunikę na całą rodzinę Habsburgów i wypowiedział im wojnę o Wenecję. Decyzja ta obniżyła morale wojsk austriackich na obu frontach, a ogłoszenie przez arcybiskupa Wiednia Theodora Innitzera nieważności owego dokumentu tylko pogorszyło sytuację, gdyż wielu księży uznało do za próbę dokonania rozłamu w Kościele.

Siódmego Kanada zajęła Alaskę. Nie ma jednakże powodu, aby rozpisywać się o tej akcji. Ważniejsze były wybory w Niemczech. Zwyciężyła w nich koalicja, centrowców i... komunistów. Na kanclerza wyznaczony został Kurt von Schleicher uważający, iż armia powinna mieć również zadanie socjalne takie jak pomoc najuboższym. We Francji ogłoszono to robieniem dobrej miny do złej gry i parodią demokracji, w Rosji uznano to za staczanie się Niemiec, a w La Placie niepokojono się – nowy rząd niemiecki opowiadał się za nie ingerowaniem w sprawy Ameryk, co mogło zagrażać współpracy la paltańsko-niemieckiej.

Dwunastego marca na terenach Romandii, w zachodniej Szwajcarii pojawili się ludzie trzymający karabiny. Powołali oni komitet wyzwolenia Romandii. Rząd w Bernie nazywał to inwazją, a Paryż uparcie twierdził, iż w takie narzędzia da się zaopatrzyć w każdym sklepie oraz wzywał Szwajcarów do rozmów z buntownikami. "Niebieskie ludziki" nie uzyskały jednakże poparcia społecznego i zostały wygnane z regionu przez tych, o których rzekomo walczyli. Dzięki temu kryzys uległ czasowemu wyciszeniu.

W tym samym dniu nastąpiła próba rewolucji syndykalistycznej na Filipinach. Zaczęło się niewinnie, bo od marszu małej grupki studentów. Z czasem przyłączali się do niego kolejni ludzie i przed parlamentem pojawiły się setki wyspiarzy. Ową chwilę agenci Komuny Indii uznali za stosowną – wyjęli karabiny i przystąpili do szturmu. Szczęśliwie wojsko stało na straży legalnej władzy – puczyści zostali pokonani.

Siedemnastego marca opublikowano wyniki wyborów w Białej Francji. Zwyciężyła promonarchistyczna partia, która jasno opowiadała się za odbiciem macierzy i kontynuacją polityki kolonialnej nawet pomimo braku kontroli nad Metropolią – Akcja Francuska. Wydarzenie to, przynajmniej z perspektywy La Platy stało w cieniu innego:

Manifest założenia Nowej Anglii

Mieszkańcy Nowej Anglii!

Niektórzy uważają naszych dobroczyńców – Kanadyjczyków i Anglików za okupantów. Tymczasem oni przyszli po to, aby ochronić nas przed terrorem – syndykalistycznym i federalnym – oba działają w ten sam sposób i mają jeden cel: uczynić nas bezmyślnymi niewolnikami! Czyż nie wiecie, co się stało ze sklepikarzami w Chicago? Nie pamiętacie jak rozprawiono się ze studentami w Waszyngtonie?

Dwudziestego czwartego podpisano drugi traktat bukareszteński. Poniżej przedstawione zostaną jego główne założenia:1. Pierwszy traktat bukareszteński zostaje uznany za nieobowiązujący.2. Rumunia otrzymuje pod kontrolę cały Siedmiogród.3. Węgry natychmiast wycofają swoje wojska z owego terenu.4. Węgry zaprzestaną wszelkich działań zbrojnych i propagandowych przeciwko Rumunii.Przeciwko owemu traktatowi protestował Wiedeń, który uznawał całe terytorium Węgier (w tym Siedmiogród) za swoją własność. W związku z tym część państw uznała ten dokument (np. Rosja, syndykaliści i Cesarstwo Chin), jednakże większość tego nie zrobiła (Niemcy, Mittleeuropa, Ameryka Południowa poza Brazylią). Nie zmieniło to jednakże faktu, iż od tej pory to Rumunia kontrolowała sporne tereny.

Sytuacja na frontach świata

Po miesiącu od wybuchu walk sytuacja w dawnym Imperium Austro-Węgierskim przedstawiała się skomplikowanie – na północy Austriacy wkroczyli do Bratysławy, w centrum Węgrzy stali pod Wiedniem, a na południu upadł Zagrzeb. Jednocześnie na zachodzie szybka kontrofensywa wojsk cesarza początkowo nie napotykała oporu, gdyż Włosi byli zajęci zajmowaniem nowych ziem, ale potem zostały one okrążone.

Zielony – postępy Pacyficznych czerwony – zdobycze czerwonych czarny – ziemie zajęte przez nacjonalistów niebieski – tereny odbite przez rząd federalny

Nie mniej zawiła była sytuacja w Stanach. Rząd federalny widząc, iż nie może przełamać pasu oddzielającego Waszyngton od frontu zachodniego postanowił pozwolić czerwonym i nacjonalistom na wzajemne wykrwawianie się. PSA rozpoczęły swoją ofensywę i odniosły sukces wszędzie poza południem, gdzie utraciły San Diego. Jednakże znajdującym się tam oddziałom federalnym groziło okrążenie.