Darkest Hour Włochy AAR

[Kamil-Maciej]

Prolog

W 1944 roku państwa osi były w bardzo dobrej sytuacji: po wielkich zwycięstwach niemieckich w Stalingradzie i pod Kurskiem wojska radzieckie znalazły się w takiej rozsypce, że zamiast wycofać się na wschód zajęły Ukrainę i zakończyły oblężenie Leningradu. Alianci zachodni również ponosili same klęski: po porażce pod El Alamein i źle zorganizowanej operacji torch Montgomery i Patton wpadli w taką panikę, że zapomnieli, iż Wielka Brytania i USA nie leżą na Półwyspie Apenińskim, przez co przypadkowo zajęli Sycylię i południe Włoch. Jedyną nadzieją na ich uratowanie była misja ratunkowa, która ze względu na złą pogodę zamiast na Morze Śródziemne została wysłana do Normandii, gdzie oczekuje obecnie na swą zagładę.

Niemieccy zwycięscy z Rosji.

Bliscy kapitulacji amerykańscy czołgiści.

Optymizm owej sytuacji  już pod koniec roku 1943 udzielił się Włochom, którzy stwierdzili, że Duce rządzi nimi bardzo dobrze, więc jest zbyt nudno i trzeba posłać władcę na emeryturę. Niestety, wspaniałe wakacje zostały przerwane przez niemieckich komandosów, według których Mussolini powinien promować prowadzone przez Niemców kurorty nad jeziorem Salo. Wódz z radoscią zgodził się na tą ofertę i to wcale nie dlatego, że żołnierze byli uzbrojeni.

Jak pewnie widać, obszar Włoch bardzo powiększył się po wielkich zwycięstwach roku 1943.

Niestety, ze względu na fakt, iż spanikowani alianccy żołnierze bardzo chcieli udać się na zwiedzanie Wiecznego Miasta akurat wtedy, kiedy na urlop udały się wszystkie władze Włoch nie można było dobrze przyjąć ich kapitulacji, zatem wycieczka była nielegalna. W niedopuszczeniu do niej pomagały oddziały niemieckie. Wieści te zostały z radością przyjęte przez Włochów, którzy obrzucali czołgi Niemców koktajlami i całkowicie przypadkowo przewrócili kilka pomników ukochanego Benito podczas próby ich przytulenia. Niestety, pomimo tej eksplozji radości Amerykanie i tak dostali się do stolicy, co jest bezwątpienia jednym z największych zwycięstw włoskich w całej wojnie.

Czy seria zwycięstw potrwa dalej? Jak szybko opanowana zostanie Moskwa? Kiedy nastąpi inwazja na Wielką Brytanię? To wszystko w następnym odcinku!

[Irwin]

Czekam z nierepliwością na dalszą część.

[Warmen]

I ja również. Ponownie liczę, że znajdą się tu zabawne smaczki, jednakowoż mam nadzieję na więcej krótszych zdań. Postawmy tym razem na ilość, nie na jakość. Wszak to hińskie forum.

[Kamil-Maciej]

Odcinek 1

W związku z tym, iż w ostatnim okresie odniesiono wiele wielkich zwycięstw, jedyną zmianą jaka dokonała się w rządzie Włoch jest zmniejszenie ilości urlopów dla pracowników fabryk. Włosi zareagowali na to wybuchem euforii – na murach pojawiło się wiele napisów, których autorzy zwracali się do Duce, a jeszcze większa ilośc młodych ludzi udawała się na wycieczki do lasów.

W skutek euforii Włochów zaginęło wiele rzeczy. Szczęśliwie, niestrudzeni włoscy badacze rozpoczęli przeszukiwanie starożytnych ruin majac nadzieje na znalezienie zaginionych technologii z lat 1940 i 1942.

Włoska armia była bardzo znaczącą i mającą gigantyczny wpływ na sytuację siłą – liczyła aż trzy dywizje, z czego jedna – złożona z marines – znajdowała się na froncie. Piechota morska była bez wątpienia bardzo skuteczna w trakcie walki w górach zwłaszcza, jeśli chodzi o walkę z wrogami takimi jak trawa, czy zimna woda. Aby pomóc w jeszcze lepszym zwalczaniu owych przeciwników do Livorno wysłano dywizję górską. Milicja, złożona z najlepiej wyszkolonych i uzbrojonych żołnierzy świata została w Wenecji, aby ochraniać ją przed stadami wrogich gołębi bombardujących miasto.

Gospodarka miała się świetnie. Wydobycie wszystkich surowców – a zwłaszcza ropy naftowej – wzrastało. Nie było również żadnego problemu z ochotnikami – starczyło ich na wyszkolenie jednej, elitarnej dywizji górskiej, która pozwoli na dobicie przegrywających aliantów.

Dwudziestego trzeciego czerwca do Włoch dotarła pomoc z bogatej Rumunii. Włosi dowiedzieli się, jak wydobywać ropę naftową w efektywny sposób, co pozytywnie wpłynęło na bardzo dobrze rozwinięty przemysł paliwowy.



Ósmego lipca Niemcy odnieśli wielkie zwycięstwo w Perugii. Żołnierze Duce nie mogli wziać w niej udziału, gdyż musieli bronić swoich pozycji przed bombardowaniami chemiczno-biologicznymi prowadzonymi przez stada wrogich ptaków.

Szesnastego szczęśliwi i zmotywowani do walki żołnierze z nowej włoskiej dywizji piechoty górskiej udali się do Parmy, gdzie szykowali się do walki.


Dwudziestego niemieccy archeolodzy odnaleźli w laboratoriach berlińskich naukowców sekretne plany bronii, które z pewnością umożliwią odnoszenie dalszych wielkich zwycięstw.



Efekty były widoczne już dwa dni później: włoscy i niemieccy żołnierze odnieśli gigantyczne zwycięstwo w Florencji. Co prawda z niewyjaśnionego powodu wycofali się, jednakże w skutek tego powstał przyczółek w Livorno, który idealnie nadawał się do dalszej ofensywy i ostatecznego zniszczenia spanikowanych oddziałów brytyjskich.



Dwudziestego czwartego do Włoch, dotarły plany z Japonii. Nie bardzo wiadomo, jak Japończycy przylecieli do Europy bez międzylądowań, ani w jaki sposób zachowali zapomnianą wiedzę, jednakże tym nie wolno się przejmować – ważniejsze jest to, iż jej przekazanie przybliża tylko nadchodzące zwycięstwo wojsk osi.



Dwudziestego szóstego wojska wroga na Półwyspie Apenińskim były kompletnie rozbite – spanikowane oddziały wycofały się do Genui i Boloni, a niemieckie przyczółki w Ankonie i Livorno idealnie nadawały się do dokończenia dzieła.



Dwa dni później wrogowie zostali zaskoczeni przez silny opór, jaki stawiły im dwie dywizje włoskie. Białe flagi i podniesione ręce były tak skuteczną boronią, że ze śmiechu padło aż dwóch wrogów.



Trzydziestego taktykę tą próbowała powtórzyć nowa dywizja górska. Niestety, ze względu na niekompetencję dowódców żołnierzom zamiast białych flag wydano karabiny, jednakże pomimo tego walki zakończyły sie kolejnym wspaniałym zwycięstwem.







Na początku sierpnia Niemcy niewątpliwie zwyciężali na wszystkich frontach. Od Francji, gdzie armie Hitlera specjalnie wpuszczały wroga w głąb lądu, przez Norwegię, aż po wschód, odnoszono same zwycięstwa.

[Irwin]

Wygląda na to, że lada dzień Włochy odniosą ostateczne, druzgocące zwycięstwo.

[Kamil-Maciej]

Ostateczne zwycięstwo zostało odniesione już dziesiątego sierpnia, kiedy to alianci skapitulowali przed Włochami.